Nadczynność tarczycy u dzieci

Choć nadczynność tarczycy uważana jest przez wiele osób przede wszystkim za chorobę typową dla kobiet, które przekroczyły już pięćdziesiąty rok życia, medycyna zna również przypadki dzieci, które zmagają się z bardzo poważnymi problemami z tym gruczołem. Do niedawno istniało ryzyko, że nadczynność tarczycy u młodych ludzi może okazać się skutkiem ubocznym leczenia niedoczynności tego gruczołu, dziś jednak nadczynność tarczycy wywołana przez niewłaściwe leki pojawia się niezwykle rzadko. W niemal dziewięciu na dziesięć przypadków problemy z nadmierną produkcją hormonów przez tarczycę są konsekwencją tak zwanej choroby Graves-Basedowa, a więc autoimmunologicznego schorzenia przyczyniającego się do tego, że limfocyty B zajmują się wydzielaniem enzymu, którego działanie przypomina to, które jest charakterystyczne dla hormonu TSH. W rezultacie tarczyca odpowiada na czytelny dla niej sygnał produkując hormony T3 i T4 w zwiększonych ilościach, a dziecko zmaga się z nieprzyjemnymi konsekwencjami nadczynności.

Podobnie, jak ma to miejsce w przypadku dorosłych, również u dzieci choroba nie jest wcale łatwa do zdiagnozowania, a typowe dla niej objawy są bardzo niejednoznaczne. Dzieci uskarżają się na nieustanne zmęczenie, pocą się bardziej niż do tej pory, a do tego narzekają na to, ze jest im gorąco, objawy tego typu często jednak nie są uważane przez rodziców za alarmujące. Niepokój pojawia się dopiero wówczas, gdy nadczynność tarczycy zaczyna wywierać wpływ na pracę kolejnych układów w ciele dziecka i wtedy jednak objawy świadczące o tym, że z organizmem dzieje się coś złego są bardzo niejednoznaczne i mogą przywodzić na myśl wiele bardzo zróżnicowanych chorób.

Samo rozpoznanie choroby opiera się na wynikach badań, w czasie których określany jest poziom hormonu TSH wydzielanego przez przysadkę mózgową oraz hormonów T3 i T4 produkowanych przez tarczycę. Stwierdzenie nadczynności tarczycy nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów rodziców dzieci cierpiących z powodu tego schorzenia, opracowanie najbardziej właściwych metod leczenia wymaga bowiem uzyskania odpowiedzi na pytanie o to, co sprawia, że mały pacjent ma problemy z tarczycą.

Leczenie nadczynności tarczycy powinno odbywać się pod kontrolą endokrynologa, w okresie nasilonych objawów dziecko może przy tym zostać poddane hospitalizacji. Walka ze skutkami nadmiernej produkcji hormonów tarczycy nie może być zresztą uznana za skuteczną, jeżeli nie uda się wyeliminować przyczyn takiego stanu rzeczy, rodzice muszą liczyć się więc z tym, że czeka ich dość długa i bardzo wyczerpująca walka o zdrowie dziecka. W trakcie jej trwania niezbędne jest przy tym udzielenie maluchowi wsparcia psychicznego, niektóre objawy nadczynności tarczycy (zwłaszcza te, które dotyczą układu nerwowego) mogą bowiem destabilizować życie dziecka.