Co to jest choroba Hashimoto?

Choroba Hashimoto, nazywana inaczej przewlekłym zapaleniem gruczołu tarczowego, należy do chorób autoimmunologicznych. Organizm osoby chorej z nieznanych przyczyn wytwarza przeciwciała, które atakują zdrowe komórki. Hashimoto jest jedną z głównych przyczyn niedoczynności tarczycy, która objawia się nietolerancją zimna, spowolnieniem psychicznym i fizycznym, odczuwaniem zmęczenia i osłabienia organizmu, nerwowością, przyrostem masy ciała oraz problemami skórnymi.

Objawy i diagnostyka choroby Hashimoto

Przyczyny choroby Hashimoto są nieznane, wiadomo jedynie, że jest to choroba autoimmunologiczna (inaczej z autoagresji, gdyż organizm zwraca się przeciwko sobie). Mogą jej towarzyszyć inne schorzenia z autoagresji, m.in. cukrzyca, zespół Addisona lub reumatoidalne zapalenie stawów. Początkowo choroba ma przebieg bezobjawowy, jednak z czasem w jej następstwie dochodzi do rozwoju innych schorzeń, m.in. niedoczynności tarczycy, której istotą jest niedobór hormonów tarczycowych. Postępująca choroba Hashimoto będzie objawiać się: nadmierną suchością skóry, ogólnym osłabieniem organizmu, rozdrażnieniem, zaparciami, chrypką oraz problemami z miesiączką (może dojść do przedłużonego czasu trwania menstruacji). W celu rozpoznania choroby wykonuje się badanie TSH, polegające na określeniu stężenia hormonu tyreotropowego we krwi, który odpowiada za regulowanie pracy tarczycy. Podwyższone stężenie hormonu TSH (tyreotropowego) występuje w pierwotnej niedoczynności tarczycy. Diagnostyka choroby Hashimoto obejmuje również badania biochemiczne krwi w celu wykrycia podwyższonego miana przeciwciał (anty-TPO-Ab oraz przeciwciał antytyreoglobulinowych). W niektórych przypadkach przeprowadza się dodatkowe badanie USG tarczycy pozwalające na ocenę miąższu narządu.

Leczenie choroby Hashimoto

Podstawą leczenia choroby Hashimoto jest przyjmowanie leków immunosupresyjnych (prowadzą one do osłabienia lub zahamowania odpowiedzi mechanizmów układu odpornościowego, by organizm nie atakował zdrowych komórek) oraz sterydowych. W przypadku zdiagnozowania niedoczynności tarczycy konieczne jest wdrożenie leczenia za pomocą preparatu tyroksyny, który należy przyjmować przez całe życie. W chorobach tarczycy bardzo ważną rolę odgrywa również odpowiednia dieta. Przy niedoczynności tarczy obowiązuje dieta bogata w jod oraz białko. Jod jest składnikiem mineralnym, który uczestniczy w wytwarzaniu hormonów tarczycowych: tyroksyny i trójjodotyroniny. Głównym źródłem jodu są ryby morskie, a także owoce morza. Pełnowartościowe białko powinno pochodzić z takich produktów, jak: chudy nabiał i napoje mleczne (jogurt naturalny, maślanka) oraz chude mięso drobiowe, np. kurczak. Dieta bogata w białko sprzyja spalaniu tkanki tłuszczowej i reguluje procesy metaboliczne zachodzące w organizmie.