Nadczynność tarczycy a ciąża

U dość dużej grupy kobiet nadczynność tarczycy ujawnia się w czasie ciąży, a lekarze nie mają wątpliwości, co do tego, że właśnie w tym momencie choroba ta jest szczególnie niebezpieczna. Szukając jej przyczyn często mówi się o nadmiernej aktywności hormonu gonadotropiny kosmówkowej, który w swoim założeniu ma utrzymać ciążę w jej początkowym stadium, a także pomagać w prawidłowym rozwoju płodu. Bywa jednak i tak, że przyczyny nadczynności tarczycy wcale nie są związane z ciążą, a jedynie zyskują na znaczeniu w czasie jej trwania.

Niektórym osobom wydaje się, że z leczeniem nadczynności tarczycy można wstrzymać się do momentu, w którym następuje poród. Niestety, brak reakcji może nieść za sobą wyjątkowo negatywne konsekwencje. Przyszła mama musi liczyć się z ryzykiem poronienia lub przedwczesnego porodu, a także z możliwością odklejenia się łożyska, natomiast dziecko urodzone przez kobietę z nadczynnością tarczycy często samo dziedziczy po mamie tę chorobę, maluszek może przy tym urodzić się z bardzo niską wagą, która zaciąży na jego dalszym rozwoju.

Lekarza podejmującego się leczenia nadczynności tarczycy u ciężarnej czeka niełatwe zadanie. Postawienie trafnej diagnozy i określenie zasad, na jakich będzie opierało się samo leczenie jest uzależnione od przyczyn schorzenia, nie bez wpływu na sposób walki z chorobą pozostaje przy tym również moment, w którym została ona odkryta. Leki przeciwtarczycowe stosowane zazwyczaj u pacjentów ze zdiagnozowaną nadczynnością tego gruczołu podaje się zresztą w bardzo niewielkich dawkach istnieje bowiem ryzyko, że nie pozostaną one bez wpływu na płód. Co więcej, nierozważne leczenie może odbić się nie tylko na rozwoju ciąży, ale i na dalszym życiu dziecka. Mówimy zatem o sytuacji, w której nie ma miejsca na jakiekolwiek eksperymenty. Brak widocznej poprawy stanu zdrowia kobiety pomimo przyjmowania przez nią zalecanych przez lekarza farmaceutyków, jest przesłanką do rozwiązania problemu w sposób chirurgiczny, operację tarczycy można jednak wykonać dopiero w drugim trymestrze ciąży. Co ważne, choć poród może odbywać się bez konieczności przestrzegania szczególnych środków ostrożności, opieka nad kobietą zmagającą się z nadczynnością tarczycy powinna być kontynuowana również po rozwiązaniu.